Kjært barn....

.... har mange namn, heiter det. Og det er Jenny så absolutt! Det er særleg Signe og mamma'en som er kreative på namneområdet.

"Olli bolli" er ofte brukt når Jenny sklir opp og ned på fanget og hyler mens ho fekter vilt med armane.

"Tingeling" er det siste nye, etter sin nydelege lille namnesøster og "ling" som er apekatt på thai. No klatrer ho rundt både der ho kjem til, og der ho til slutt set seg fast... I går kom ho plutseleg opp trappa, veldig
blid og fornøgd!!

Av og til er det "Bæsje-gui" (som er Signe sin favoritt), då lukter det ikkje godt...

Men, som regel er det berre "Jennymor". I dag meiner mamma og pappa at dei høyrde Jenny seie høgt og tydeleg "Jenny", og det t.o.m. med norsk tonefall! Dette lover bra!


Nyt bileta av vår lille prinsesse, er ho ikkje fantastisk?!

Gjensyn med Då

Dagane fyk avgarde, som kvardagane ofte gjer... Men, på fredag fekk me ei kjærkome overrasking: Då kom på vitjing til oss! Nokre av dykk hugsar sikkert at me har fortalt om han i tidlegare fellesmail. Då budde under ei bru i slummen i Bangkok, utan familie og med sniffekluten som følgjesven. No har han budd 2 år på barneheim, er avrusa og går i 3.klasse.

Veldig kjekt å sjå han att! Har vorte ein stor gut på 11 år, smilande og ser ut til å ha det bra. Han kom til oss saman med "mamma" Anne, godt å sjå den kontakten dei to har.Me hadde ikkje sett han på nesten eit år, og trudde ikkje at Signe ville kjenna han att. Men, det tok ikkje mange minutta før dei fann tonen, slik som før, og dei tulla og tøysa i massevis. Jenny fekk òg vera med, og koste seg saman med dei to andre.

På kvelden, etter spaghetti og masse is,vart Då trøytt og ville heim, men han lova å koma att om ikkje lenge. Me ser fram til det!

Aleina igjen....

Så har dei altså reist; Kristin, Elin, tante og onkel. I skrivande stund er dei ein stad mellom København og Bergen. Dei forlot Thailand med 36 (!) par sko, sticky rice-gryte, thaisnop og veldig, veldig brune... Me sit att med masse påskesnop, nugatti, leverpostei og makrell i tomat i kjøleskapet

+ totalt hekta på sudoku...

Og, sjølvsagt, me skal leva lenge på ein masse gode minner frå ei flott påske!
Dei har allereie (nesten) lova å kome att!

No kjem neste pulje frå Noreg 17.juni. Jan Kåre og Stein Gunnar: De er hjarteleg velkomne!

Koh Samet

Sist måndag reiste me på dagstur til Koh Samet, ei lita øy på austsida av Thailandsbukta. Heile øya er ein nasjonalpark, og har nydelege strender med kvit sand og klart, blått vatn. Eit paradis, med andre ord. Det har ikkje alltid vore idyll; Visstnok var øya tilhaldsstad for piratar som herja langs Thailands kyst. No var det lite sjørøvarar å sjå, berre ein masse turistar (thaiar og tilreisande) og seljarar av ymse slag som patruljerte stranda.

Me tok ein speedbåt frå fastlandet direkte til Hat Sai Kaew (glassandstranda), som er den lengste og mest populære stranda. Der var me langt frå aleine, men det var heller ikkje plagsomt mykje folk. Me bada, solte oss og åt kylling og ris på ekte thaivis.

Slitne av masse sol og bading forlot me Koh Samet på ettermiddagen. Fleire av oss med ny hudfarge (kledeleg rosa), og nok sand i kleda til ein skikkeleg "bodyscrub". Deilig med ferie!

Verdensvid glede - Misjonærmøte 2006

Ei heil veke var me samla, misjonærane i Thailand, Kina og Japan, til fagleg/åndeleg/sosial samvær. Dagane vart lengre enn langt, det var mykje som skulle inn på programmet. Måndag til onsdag var me alle i Bangkok, før me fekk høve til å kjenna sjøbris og nyta sol og varme på Purimas Resort i Rayong.

Samla var me over 60 stk (med alle store og alle små), og me var ei ganske så samansett gruppe. Me frå Thailand var dei yngste både i alder og utanlandserfaring, våre "eldste" er familien Johannessen med 8 år i Bangkok. I Japan, derimot, var snittet nok nærare 20 år på misjonserfaring. Sånt vert det spanande diskusjonar og meiningsutvekslingar av!! Me har lært ein masse.

Barna hadde sitt eige opplegg, og Signe fekk ta opp att kontakten med Ingeborg Anna, Caja og Henrik frå nord-aust. Ho koste seg! Det gjorde ikkje Jenny. Ho var veldig misfornøgd med at mamma og pappa ville høyra på

div foredrag. Det var rett og slett keisamt, noko ho gav ofte uttrykk for, høgt og tydeleg!! Bilete over syner Jenny som omsider har sovna. Slitsomt å vera møteplagar...

Me har fått glimt av verdensvid glede (og frustrasjonar og utfordringar) i Asia. Mange flotte kollegar både i Kina og Japan har me òg. Her i Thailand drøymer me no om misjonærmøte 2008 i Japan med ski og slalombakkar...

Livet er herleg!

Misjonaermoete er over (rapportblogg kjem til veka!), og me har gode dagar paa stranda... Her er nokre glimt fraa det gode liv:



Litt synd at i dag er det tid for heimreise...