Koffår kan du ikkje bare gjer så eg seie?????

Som overskrifta tyder på er dette eit blogginnlegg om det å vera mamma ein sein ettermiddag etter skule og jobb.

Kveldsmaten er unnagjort og det er klart for legging. Eg er ganske "segen", og kjenner at dette ikkje er dagen der lange godnatt-historier vert prioritert.

Så, slik var det altså :
To trøtte vaksne + 3 små inne på eit vaaaaarmt og lite bad. Klær av (jo, alt skal av, t-skjorta òg), do, dusj (varmt vatn? kaldt vatn?), kvar er shampoo, barne-såpe, håndkle? Det er jo ikkje plass til å røre seg her!!! Og: det vert fort mykje lyd inne på eit bad...

Mamma ser at Jenny helst bare vil vaske hender i vasken. "du treng ikkje gjere d, Jenny. Du skal inn i dusjen no". Ingen respons.
"Ikkje, Jenny. Gå inn i dusjen heller". Framleis ingen respons.
"Jenny!! Kvifor fortset du å leike med vatnet når eg seier du ikkje skal???? Du står jo her og ser rett på meg når eg snakkar til deg!!!" KOFFÅR KAN DU IKKJE BARE GJER SÅ EG SEIE?????

"Men, mamma", seier Jenny i det ho skrur av vatnet og går mot dusjen; "Øyrene mine var turned off".

Ja, då så...