Året som gjekk...

Det er slutten av januar, og tid for årsrapport. Det er no tid for evaluering, ettertanke, sjølvransaking etc etc… Siste frist for innlevering var i går. Her sit eg og skal rapportere om fjorårets bragder… Febersjuke Arne og Jenny er vel i seng, det same er ei trøytt Signe (heldigvis feberfri no), eg er eigentleg klar for kveld sjølv, men no kan dette ikkje utsetjast lenger.

Kl 19.50: Personalia har gått greit, målsettingane for 2005 likeså, dei finn eg jo på rapporten frå 2004. Men så; ”beskriv arbeidsoppgaver”… Det vart ikkje mange linjene. Hmm, eg som tykkjer eg har fått gjort litt dette året. Det vert liksom ingenting når det kjem ned på papiret som punktstreker.

Vidare: ”I hvor stor grad mener du målsetningene er nådd?” Dette er vanskeleg! Går det an å måla det? Eg tek meg i å ete vannmelon som om det gjaldt livet… Dette kjem til å ta tid…

Kl. 20.45: Er no kome til pkt 5: ”Målsetninger for neste arbeidsår.” Ja, det er spanande! Kva mål frå programplanen vert sentrale for mitt arbeid? No vert dette kjekt! Programplanen for Organisasjon og Ledelse er interessant lesning. Eg plukkar ut eit par punkt, dette er jo midt i blinken! Entusiasmen brer seg… Godt er det, for no er det berre vannmelon-steinar att på fatet…

Kl 21.08: Jenny vaknar. Ho er varm, feber stig til natta, og no vil ho ha kos… 5 min så listar eg meg ned att.

Kl. 21.39: FERDIG! Rapporten er maila til sjefen, og det er tid for sjokolade. Eg kan no med friskt mot sjå framover mot eit heilt nytt arbeidsår, med blanke ark og fargestiftar til… Og neste år skal rapporten leverast innan fristen. Lovar!