Fantastisk! Dette vil visst ingen ende ta! På få dagar har me fått både geit og kyllingar, og no altså ein heil liten grønsakshage!
Ein fantastisk presang som gler oss stort. Tusen takk Stein Gunnar!!! Du er berre helten vår akkurat no!
I går kom Signe og fortalde at ho og Line skulle sova ute. Knut ordna stort telt ute på plenen, som vart gjort innflyttingsklart tidleg på dagen; 2 sommarkjolar kvar og minst 7 truser låg fint bretta saman i telt-vegg-lomma. Damene var klare for campingliv!
r nok ikkje lenge før dei to uteliggjarane var attende innandørs, nei. Men, så feil kan ein altså ta! Utstyrt med sovepose og hovudlykt inntok dei teltet, og sov der heile natta gjennom!
masse latter og lyd som stabla seg inn i bilen att med bæreposar fulle av kake, chips, snop, frukt og brus. For oss som sat att, vart det eit heller magert nachspiel med nokre anansbitar att på eit fat... 
fekk sjå Jesus-barnet i krybba ikkje var så sint lenger... Signe og hennar klasse var Betlehems-englar og var så søte, så søte...
Søndag var det barnas dag m/juleverkstad på sjømannskyrkja i Pattaya.
Utstyrt med rosa veske, solhatt, solbriller og ny solkjole var ho klar for tur! Stas å reise sånn utan mamma og pappa! Vel heime att kunne ho fortelje om små krokodiller og store krokodiller og at ho hadde fått is.
oppteken av fiskane nede i vatnet, og Signe vart kjempeskuffa då ho skjøna at den fine krathong'en hennar ikkje kom attende, men forsvann bortover... Eit løfte om is gjorde at me fekk redda dei begge frå å havna i elva. 
Pingvinar i rusjebane vart ein stor suksess. Både store og små har leika saman dei siste dagane. Men, det som jo trøysta aller mest, var omtanken som låg bak. Tusen takk, Talette og Caja! De er to svært viktige personar i våre liv!
Mamma’n til Phi Noy har vore eit bøne-emne for Signe i over eit år. Ho har vore svært sjuk og Signe har bedt Gud om å passa på. Det har Han gjort, og til familiens store undring er helsa hennar no mykje, mykje betre.
Me fekk lov til å vera fadder for Hanna Olise. Det gled me oss over, og me ser fram til å få følgja henne framover i livet.
Tusen takk, Merete! At me er heldige som har gode naboar kan ikkje seiast for ofte.
Her på bilete ser det Jenny oppteken bak tavla (rett før ho kom brasande fram og ropa "puppi, puppi")
Eg har fått meg flanellograf!!!
n uttrykt lettare frustrasjon over enkelte englar med bittesmå hender og ”rufsete” vinger.
sjukdom, særleg hjå borna (feber, spy og bæsj). Då det òg kan vera ein liten fare for salmonella-smitte, var det ikkje naudsynt å utfordra til enno meir virus-bytting... Helsa til borna våre er absolutt eit bøne-emne. 
Legg merke til at det kun er ei som flittig tar notater... (flinkaste jente i klassen, eller??)
Minstemann her i huset, Jenny, har slite med oppkast og diare sidan helga. Slitsomt for ein liten kropp som fort vert tappa for krefter når all mat og drikke kjem i retur. Lite søvn og urolege foreldre. Eit virus, sa legen, og i dag satsar me på ein dag der maten får halda seg i den vesle Jenny-magen. Her i Santikham har alle ungane fått sin del no snart, me vonar at Signe slepp unna denne gong...
Me lånte dei siste helga, og fekk koslege dagar saman. Filip og Elias er akkurat like gamle som Signe og Jenny, og dei vart fort kjempevener. Hyttebygging i stova, tøyse på trampolinen, og hoppe frå kanten av bassenget var dei store prosjekta. No er dei altså heime att på Sotra, men med Thailand-virus med i bagasjen... Vonar Elias snart vert frisk att.
