Ei splitter ny kyrkje

Sist søndag var det vigsling av ny kyrkje. Det er ikkje kvardagskost i ELCT, og invitasjonar var sendt ut til dei fleste. Tomtene i storbyen Bangkok vert ikkje selde på billigsal, slik at ei kyrkjetomt innanfor eit rimeleg budsjett må ein dessverre finna litt utanfor sentrum. Vegen var både kronglete og smal (slik seg hør og bør!) før me kom fram til nye Ruampraporn/Blessing Church. Eit flott bygg var det, med klokketårn og greier.

Før kollekt-posane vart sendt rundt fortale evangelisten historia om pengesetlane som snakka saman om kva dei fekk oppleva. 1000 baht setelen fekk sjå seg rundt på dei dyre kjøpesentra, 100 baht setelen var ofte på Lotus og andre marknader, medan den grøne 20 baht pengen var den einaste som vitja kyrkja. Me vart sterkt oppmoda om å introdusera 1000 baht til kyrkjelivet...

Trass i at vinteren nærmar seg vart det ein varm og svett gudsteneste. 3 timar utan aircon (ikkje pengar til slik luksus enno) kan verte i meste laget for dei fleste av oss. Prestane i fullt presteutstyr var kanskje dei som sleit mest: "Eg er nok ferdig kokt no", var svaret eg fekk frå han eine då eg spurde om han var veldig varm. Litt svette tåler me på ein festdag som denne!

Loy Krathongfeiring i Thailand

Feiringa av Thailands store festdag, Loy Krathong, vart i år noko redusert grunna ein nært foreståande kongeleg gravferd. Prinsesse Galyani, kongen si søster, skal kremerast i helga og det er erklært 3 dagars landesorg der alle bør kle seg i sømeleg svart.

På skulen hadde dei ei lita markering med borna, alle fekk lage kvar sin krathong (blome-oppstats) og satte den ut i bassenget. Etterpå laga dei enno ein ny saman med Phi Noy, og dei vart så fine at Signe vil spare sin til neste år. Er redd bananblada vert ganske så visne før den tid.

Gabriel og mamma var i Mukdahan, i nord-aust Thailand. Der tusla me ut då det vart mørkt, kjøpte oss ein krathong og sende den nedover Mekongelva (kanskje den enda i Laos?).